Niðar foss í djúpum dal
dimmum fram úr hamra sal
þar sem bláu blómin dreyma –
heyrðu, daggar dropi skær,
dvöl hjá blómi var þér kær
þegar gullnir geislar streyma –
svo er ástar yndisró
öll þar gleðiveröld hló,
hvítir svanir syngja,
leikur bæði líf og sál,
leikur tunga, hjarta, rödd og mál,
allt er fagurt eins og stál,
álfaskarar ástarklukkum hringja. |