Prenta

Kvöldin eru kaldlynd útá nesi
kafaldsbylur hylur hæð og lægð
kalinn og með koffortið á bakinu
kem ég til þín segjandi með hægð
spáðu í mig
þá mun ég spá í þig
spáðu í mig
þá mun ég spá í þig

Nóttin hefur augu einsog flugan
og eflaust sér hún mig þar sem ég fer
heimullega á þinn fund að fela
flöskuna og mig í hendur þér
spáðu í mig
þá mun ég spá í þig
spáðu í mig
þá mun ég spá í þig

Finnst þér ekki Esjan vera sjúkleg
og Akrafjallið geðbilað að sjá
en ef ég bið þig um að flýja með mér
til Omdúrman þá máttu ekki hvá
spáðu í mig
þá mun ég spá í þig
spáðu í mig
þá mun ég spá í þig