|
|
|
|
|
|
 |
|
|
© Haukur Snorrason/photos.is
|
|
|
Máist eigi myndfögur
morgunsýn:
blámóða um Þyril
birta hvít um vog
fjöll haf himinn.
Aldrei skyldi myrkri sáð
í sæ þann
né spegilflötur
sprengdur.
Fáninn blái fyrir
fagurt skein við sól.
Og unnum við ekki Hvalfirði
heitari huga
heilli huga
eftir að hafa gengið um
grjót hans
gras hans
heilan dag og hálfan
þegið hvíld á þúfu
teygað af tærri lind?
Forfeður okkar
afar og ömmur
áttu landið
með öðrum hætti en við
þau gengu um það
þreyttum fótum
köldum fótum
og kalsárum
höltum fótum
og holdsveikum
léttum fótum
og lipurtám
og landið átti þau.
– – –
Hvort vakir nú enginn
vakir Þyrill einn?
Siglir enginn
borðlágri skel um lygnan vog
vígir sæ þennan
striti handar
starfi huga?
Vakir már að veiði
hlakkar hræglaður
slítur hvítan fisk
bjargar eigin barni.
Unir æður grá
unnarsteini
fellur alda að fótum
fellur alda að fótum.
Flýgur örn enginn
ofar brúnum
enginn ofar brúnum.
– – –
Hægt fara hugur og gát
hratt fer voði.
Horfið er Hvítanes
horfnir Sandar
fleiri eru á förum
víkja fyrir vá.
Má sín nú einskis
blessun Patreks
helgiljóð Hallgríms
drýgist engin dáð.
Eru flúnir firði
menn með mannshuga
heilir hugir
hjörtu sem slá
hönd er stýrir giftu
enginn rómur raddar
munu sáttir allir
við svik og smán?
Vakir þú
vakir nokkur
vakir Þyrill einn?
– – –
Hreykjast hrösulir
í hávegum
sökkva samvisku
í sextugt djúp
múra við meinvætti
múra þar við meinvætti.
Sagt er við alla
samviskusljóa
ættlera og óvitra
útlendra þjóna
minnist þess og guðsmenn
gátlausir hikandi
minnist þess ráðamenn og ríkir:
Hafið þér vakað ykkar stuttu stund?
– – –
Leggjum við svo á
mælum við svo um:
aldrei skuli í firðinum
öllumfegri
víggammar vegast á
yfir né undir
á láði né legi.
Heitum á hollvættir
og hulda landvörn
felum þeim hinn fríða
fjörð að geyma.
Fari friður um
fjöll hans og sæ.
Bjargist bú
og barn lifi.
– – –
Vakir þú
vakir nokkur
vakir Þyrill einn? |
|