|
|
|
|
|
|
 |
|
|
© Haukur Snorrason/photos.is
|
|
|
Esjan er yndisfögur
utanúr Reykjavík.
Hún ljómar sem litfríð stúlka
í ljósgrænni sumarflík.
En komirðu, karl minn! nærri,
kynleg er menjagná.
Hún lyktar af ljótum svita
og lús skríður aftaná.
Svona’ er nú fegurð fljóða. –
Fallvalt er yndi þitt.
En samt giftist maður meyju
og menn eru hræddir um sitt. |
|