Alltaf er lítil eyri
Arnar við djúpan fjörð
hvort sem ég framhjá keyri
eða kveð þar á dyragjörð.
Þar situr minn seigur nafni
í sjálfstæðisbaráttu enn,
þó Sigurðar Jóns í safni
sonar sé allt í denn.
Þar er skemmtun að fara úr skónum,
og skrafa við hárin grá.
Sagan er sögð með prjónum,
í sokkum er hlustað á. |